Een op consensus gerichte vraag als ‘Is iedereen het ermee eens’ lijkt op het eerste gezicht een prima vraag. De vrager is tenminste iemand die de mening van anderen serieus neemt en niemand tegen de schenen wil schoppen. En is het ook niet heel democratisch en respectvol om een besluit eerst aan de groep voor te leggen? Jezelf niet boven de rest te stellen?
En toch is het in een organisatorische context een van meest onhandige vragen die je kan stellen, want:
1. ‘Iedereen’ kan geen actie ondernemen
Mensen worden niet graag aangesproken als ‘iedereen’. Je wordt aangesproken als persoon, of, als je in een Holacratisch team werkt, op je rol. Dat maakt het veel specifieker. ‘Iedereen’ kan geen actie ondernemen.
2. Je maakt jezelf afhankelijk van de mening van anderen
De vraag of je het ermee eens bent, houdt in dat de vraagsteller zelf geen beslissingen zou kunnen nemen. Als het een gewoonte wordt om dit regelmatig te doen maak je jezelf afhankelijk van de mening van anderen. En durf je zelf helemaal geen beslissing meer te nemen.
3. Je bent aan het spammen
Het is vergelijkbaar met nodeloos collega’s in de cc zetten. Je valt ze lastig met dingen waar ze niet echt om gevraagd hebben.
4. Je verspilt andermans tijd
Stel dat er in een vergadering of in een email wisseling serieus op zo’n vraag ingegaan wordt, dan ben je, voordat iedereen zijn mening gegeven heeft, zo een half uurtje verder.
5. Het creert organisatorische onduidelijkheid
Als steeds bij consensus beslissingen genomen worden is niemand echt verantwoordelijk.
Er zijn vele betere alternatieven.
Als je kijkt wat er achter deze vraag zit, dan is het relatief makkelijk om (met de toolbox van Holacracy) betere alternatieven te vinden.
1. Vragen om input, niet om toestemming
Misschien wil je alleen maar input. Als je als vrager wel de bevoegdheid hebt om blogs te publiceren, kan je dat natuurlijk ook gewoon vragen.’Ik wil input op de inhoud van mijn blogpost’ Die input kan je meenemen in je beslissing, maar je bent er niet aan gebonden.
2. Vragen om de bevoegdheid te verduidelijken
Als niet duidelijk is wie de bevoegdheid heeft om zomaar content op een blog te publiceren, dan kan de vraagsteller vragen om duidelijkheid rondom de beslissingsbevoegdheid om blogs te publiceren. Als dat nog niet in de organisatie belegd is zou hij kunnen voorstellen om daar een nieuwe rol voor te maken. Binnen een Holacratisch team doe je dat dan door in een roloverleg een voorstel te doen. Bijv:
Rol: Blogger
Doel: Het bouwen van een relatie met (potentiele) klanten door het schrijven van relevante en hoogwaardige blogposts.
Verantwoordelijkheid: Publiceren Blogposts
3. Vragen of iemand een bezwaar heeft
Dan vraag je geen toestemming, maar consent. Dat is iets heel anders dan consensus (is iedereen het ermee eens?). Bij consensus vraag je of iedereen ‘voor’ het voorstel is. Als je consent vraagt, hoeft degene die zijn consent geeft niet ‘voor’ het voorstel te zijn, alleen ‘niet tegen’. Het criterium voor een bezwaar is dat er mogelijk schade voor het team zou ontstaan als deze blogpost gepubliceerd zou worden.
De laatste vragen zijn veel gebruiksvriendelijker naar je collega’s toe.
