Als mijn iPhone batterij beneden de 20% komt, geeft hij een rinkelend geluid en wordt het batterijtje rood. En als hij beneden de 10% komt, hoor ik het geluid nog een keer. En dan baal ik.
Eigenlijk moet ik dan hem uitzetten en hem niet meer gebruiken. Maar vaak kan ik niet stoppen, want ik gebruik mijn telefoon ook als persoonlijke hotspot voor mijn laptop als ik reis. Soms bel ik dan met mijn laatste 5% nog iemand op. Maar nadat laatst vanwege een lege batterij een gesprek abrupt afgebroken werd ben ik eens gaan nadenken. Wat is eigenlijk mijn grens. Bij hoeveel % stop ik met mijn iPhone te gebruiken?
Dus heb ik mezelf voorgenomen mijn batterij niet beneden de 50% te laten komen (mijn bovengrens), en mocht ik daar doorheen gaan bij 10% (mijn ondergrens) mijn telefoon uit te zetten, en alleen te gebruiken voor ‘nood’gevallen.
Maar hoe blijf je boven de 50%? Ik zou het aantal energie slurpende activiteiten, zoals datagebruik op een dag kunnen beperken. Maar mezelf kennende, zou dat niet werken. Ik heb in plaats daarvoor een praktische oplossing gevonden: een extra oplaadbare batterij, die ik nu altijd bij me heb. Daarnaast zorg ik ervoor dat hij elke nacht oplaadt, zodat ik de dag met 100% begin.
Waarom het werkt?
1. Ik ben me bewust geworden van mijn bovengrens (50%) en mijn ondergrens (10%).
2. Doordat ik me daarvan bewust geworden ben, moest ik praktische maatregelen nemen.
Hoe je mentale energie reserve in je dag bouwt
En wat je voor een telefoon toe kan passen, kan je ook voor jezelf toepassen. Want als mens heb je ook een bepaalde hoeveelheid mentale energie die je op een dag kan verbruiken, en heb je dus ook een bovengrens en een ondergrens.
1. De boven en ondergrens
Wat mijn bovengrens was, daar heb ik wel even over na moeten denken. Ik ben erop uitgekomen dat ik uiteindelijk om 17:00 moet stoppen op werkdagen dat ik niet reis.
Mijn ondergrens is het werken na 21:00. Ik weet van mezelf dat als ik dan nog werk, ik niet goed kan slapen. Doordat het scherm de aanmaak van het slaaphormoon melatonine verhindert, en doordat ik moeilijker in mijn hoofd kan ontkoppelen.
2. De maatregelen
Hier ligt het wat ingewikkelder dan bij de iphone. Ik kan helaas geen extra batterij aanschaffen. Ik zou het aantal uren dat ik werk tot een maximum kunnen terugbrengen. Dat werkt ook niet, want dan zou ik uren bij moeten gaan houden, en dat vind ik weer teveel werk.
Het menselijke equivalent van energieslurpende activiteiten is het werken aan prioriteiten. Ik ben erop uitgekomen dat ik mezelf maximaal 3 prioriteiten (in de vorm van eerstvolgende acties) op een dag geef, (bovengrens) die ik ook echt af ‘moet’ hebben wil ik de dag af kunnen sluiten (17:00) Die prioriteiten bepaal ik aan het begin van mijn werkdag, en begin er daarna direct aan.
Mijn bovengrens is dus behoorlijk meetbaar geworden. Als ik mezelf namelijk meer dan 3 prioriteiten geef, dan is de kans groot dat ik over mijn bovengrens heenga. En als ik na 17:00 werk, dan ga ik er ook overheen.
Mijn ondergrens ligt bij 5 prioriteiten en werken na 21:00.
Het gevolg is dat ik s’avonds meer energie heb voor mijn gezin en andere activiteiten, dat ik kan opladen, zodat ik s’morgens weer op 100% zit.
Wat is jouw ondergrens en bovengrens in termen van tijd en prioriteiten? Laat jij je batterij eerst rood worden, of probeer je dat te voorkomen, zodat je altijd extra energie reserve hebt?